چهار دست و پا رفتن کودک

معمولا هر کودک هفت ماهه و یا  کودک ده ماهه چهار دست و پا رفتن را یاد می گیرد. کودک شما همچنین، ممکن است در این زمان، روش حرکت دیگری را انتخاب کند- مثل این طرف و آن طرف کردن باسن (سر خوردن به اطراف بر روی باسن، با استفاده از یک دست در پشت و یک پا در جلو، برای به جلو راندن خود)، خزیدن روی شکم یا غلتیدن از این طرف به آن طرف اتاق.

نباید در مورد سبکش نگران باشید، بدون توجه به این که او چگونه انجامش می دهد، مهم این است که در حال متحرک و پویا شدن است. بعضی کودکان سینه خیز نمی روند و مستقیما به سوی بالا کشیدن خود، ایستادن، آرام راه رفتن(راه رفتن به کمک مبلمان) و راه رفتن، می روند.

چهار دست و پا رفتن چگونه اتفاق می افتد؟ 

کودک شما احتمالا در فاصله کوتاهی بعد از اینکه قادر به نشستن بدون کمک می شود (تقریبا در زمانی که کودک هشت ماهه است)، شروع به سینه خیز رفتن می کند. پس از این نقطه، می تواند سرش را برای نگاه کردن به اطراف بالا نگه دارد و دست، پا و ماهیچه های پشتش، برای جلوگیری از زمین خوردنش، به هنگام بلند شدن روی دست ها و زانوهایش، به اندازه کافی قوی هستند.

در طول یک یا دو ماه، کودک شما به تدریج حرکت با اطمینان کامل از حالت نشسته به چهار دست و پا را یاد می گیرد و خیلی زود خواهد فهمید که وقتی دست و پاهاش صاف هستند و بدنش با زمین در حالت موازی است، می تواند به عقب و جلو حرکت کند.

زمانی بین ۹ یا ۱۰ ماهگی، متوجه می شود که فشار وارد کردن با زانوهایش، به او نیروی بالا برنده ایی که برای حرکت نیاز دارد را می دهد. وقتی که او مهارت پیدا می کند، خواهد آموخت که چگونه از حالت سینه خیز به حالت نشسته برگردد.

او همچنین در تکنیک پیشرفته ایی که متخصص کودکان، ویلیام سیرز آن را “سینه خیز رفتن تقاطعی” می نامد، که در آن، زمانی که او به جلو حرکت می کند، به جای استفاده از دست و پای یک طرف بدن، یک دست و پای مقابلش، باهم حرکت می کنند؛ استاد می شود. پس از آن، تمرین کردن او را بی نقص می کند. زمانی که او یک ساله است، منتظر باشید که یک سینه خیز روِ واقعا توانا شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد کودک یک ماهه تا کودک یک ساله می توانید به وبسایت سلامت و بهداشت نسخه مراجعه کنید.

راهنمای ورزش در مراحل مختلف جراحی لاغری

مهمترین اقدام کاندید جراحی لاغری، بالا بردن آمادگی جسمانی قبل و بعد از جراحی لاغری است که موجب شرایط بهتر قلب و عروق و کاهش احتمال بروز عوارض می شود.

      قبل از جراحی لاغری 

کاهش وزن را هدف اولیه برنامه ورزشی تان قرار دهید. چربی های اضافی بدن می توانند جراحی لاغری (عمل اسلیو معده، عمل ساسی معده و...) را چالش برانگیز تر کنند. در واقع اکثر جراحان معتقدند که بیمار باید قبل از جراحی مقداری از وزن خود را کم کند.

انجام تمرینات هوازی برای بهبود سلامت قلب، کاهش وزن و کمک به کاهش چربی های اضافی قبل از جراحی لاغری.

     پس از جراحی لاغری

در صورتی که به هر دلیلی دچار عوارض و مشکلات فیزیکی پس از جراحی لاغری شُدید، بهمتخصص جراحی لاغری خود مراجعه کرده و به دستورات وی درباره تغییر در برنامه ورزشی عمل کنید. تا ۴ هفته پس از جراحی لاغری، روی ورزش های کششی، تنفس عمیق و بازگشت به فعالیت های طبیعی و روزانه خود تمرکز نمایید.

در صورتی که جراحی از نوع لاپاراسکوپی باشد می توانید تمرینات ورزشی را با توجه به آستانه درد خود، از دو هفته پس از جراحی آغاز کنید. البته بهتر است قبل از شروع هر تمرینی، با جراح خود مشورت کنید. اگر جراحی لاغری از نوع عمل باز بوده باشد، بهبودی تان ممکن است چند هفته بیشتر طول بکشد. موارد زیر راهکار هایی برای بیماران عمل باز می باشد:

طی ۶ هفته اول از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید و با در نظر گرفتن آستانه دردتان ورزش کنید.

از ۸ تا ۱۲ هفته پس از جراحی از انجام ورزش های شکمی بپرهیزید (به زخم ها فرصت دهید تا بهبود یابند). پرهیز از انجام این چنین تمریناتی، احتمال ابتلا به فتق های شکمی را کاهش می دهد.

مقدار کالری دریافتی را کاهش دهید. هفته ها و حتی ماه های اولیه پس از جراحی لاغری، بیماران باید روزانه کمتر از ۵۰۰ کالری مصرف کند. (جراح برنامه غذایی و دستورالعمل های دقیقی به بیمار می دهد). کاهش قابل توجه کالری دریافتی می تواند موجب خستگی مفرط بیمار شود به همین دلیل بهتر است از انجام ورزش های شدید خودداری شود. با کاهش وزن و افزایش آمادگی جسمانی، می توانید کالری دریافتی را کمی افزایش داده و شدت تمرین هایتان را بالا ببرید. به این منظور بهتر است از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید.

هرآنچه که باید درباره نوروپاتی اعصاب خودمختار بدانید

نوروپاتی اعصاب خود مختار یا (Autonomic neuropathy) زمانی اتفاق می افتد که، اعصابی که عملکرد های غیر ارادی را کنترل می کنند آسیب ببیند. این اختلال می تواند فشار خون، کنترل دما، هضم و جذب، عملکرد مثانه و حتی عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم

  • علائم و نشانه های نوروپاتی اتونوم بستگی به عصبی دارد که تحت تاثیر قرار گرفته یا آسیب دیده است. بر همین اساس علایم شایع این مشکل عبارتند از:
  • سرگیجه و خستگی: هنگام ایستادن، ناشی از کاهش ناگهانی فشار خون
  • مشکلات مربوط به ادرار: از قبیل مشکل در شروع ادرار، بی اختیاری، مشکل در تخلیه کامل مثانه یا ناتوانی در تخلیه آن، که می تواند منجر به عفونت ادراری شود.
  • مشکلات جنسی: از جمله مشکلات جنسی مربوط به نوروپاتی اتونومیک، دشواری در نعوظ آلت و یا حفظ حالت نعوظ است. در زنان، مشکلات جنسی عبارتند از خشکی واژن، کاهش میل جنسی و مشکل در رسیدن به ارگاسم.
  • دشواری در هضم مواد غذایی: مانند احساس سیری کامل پس از فقط چند لقمه غذا خوردن، از دست دادن اشتها، اسهال، یبوست، نفخ شکم، تهوع، استفراغ، دشواری در بلع و سوزش سر دل، به علت تغییر در عملکرد گوارشی.
  • عدم توانایی بدن در شناسایی هیپوگلیسمی یا کاهش قند خون: زیرا سیگنال های هشدار دهنده از کار میافتند.
  • اختلال در سیستم تعریق: مانند بیش از اندازه عرق کردن یا کاهش مقدار نرمال عرق. این وضعیت بر توانایی تنظیم دمای بدن تأثیر می گذارد.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟ 

در صورت بروز هر کدام از مشکلات فوق که در ارتباط با نوروپاتی اتونومیک هستند، حتما به پزشک مراجعه کنید. اگر سابقه دیابت دارید یا در حال حاضر مبتلا به آن هستید نیز، حتما در اسرع وقت به یک متخصص مغز و اعصاب خوب مراجعه کنید. انجمن دیابت آمریکا توصیه می کند که اگر دیابت نوع ۲ دارید حتما بصورت سالانه برای ارزیابی آسیب اعصاب خودمختار تحت آزمایش قرار بگیرید

جلوگیری

برخی از بیماری های ارثی نیز می توانند باعث بروز این وضعیت عصبی شوند. بنابراین پیشگیری از بروز نوروپاتی ناشی از بیماری های ارثی غیر ممکن است. اما در موارد دیگر می توان تا حد زیادی از وقوع این بیماری جلوگیری کرد. پزشکان و متخصصان توصیه می کنند که اقدامات زیر را برای پیشگیری از این نوروپاتی اعصاب خودمختار انجام دهید:

  • اگر دیابت دارید، قند خون خود را کنترل کنید.
  • از مصرف الکل و سیگار کشیدن اجتناب کنید
  • در محدوده وزنی سالم باقی بمانید
  • به طور منظم تمرین کنید.

چه افرادی متقاضی کاشت ابرو هستند؟

افرادی که متقاضی کاشت ابرو می‌باشند بنا به دلایل زیر تمایل دارند که ابروهای خود را کاشت کنند این دلایل عبارتند از: یکی از دلایلی که اکثر افراد متقاضی کاشت ابرو اظهار می‌کنند جراحت و شکستگی ابرو می‌باشد که این جراحت و شکستگی ممکن است ناشی از تصادف، حوادث‌هایی که باعث شده به ابرو ضربه وارد شود و … می‌باشد.علت بعدی که باعث می‌شود فرد به کاشت ابرو روی بیاورد انجام درمان‌ها و جراحی‌های پزشکی در ناحیه ابرو می‌باشد مانند برداشت غده‌ی چربی ، زیبایی و غیره .

اصلاح کردن زیاد ابرو و برداشتن متعدد آن ریشه ابرو را ضعیف کرده و در نهایت باعث ریزش آن می‌شود که این مورد از دیگر مواردی است که فرد را مجبور به انجام کاشت ابرو می‌کند. برخی از افراد هستند که در بدو تولد دچار مشکلات و نواقصی می باشند که اصطلاحا از آن به نام مادرزادگی یاد می‌کنند یکی از این نواقص و مشکلات نقص در موهای ابرو بوده که تنها راه درمان آن کاشت ابرو است.

دلیل دیگر ریزش مو در ابرو ریزش موهای ابرو به صورت ارثی می‌باشد که این مورد هم با کاشت ابرو برطرف می‌شود توجه داشته باشید که ربزش موی ارثی فقط شامل موی سر نمی‌شود بلکه ابرو، ریش و سبیل و … هم ممکن است دچار ریزش شوند.  داشتن بیماری آلوپسی از دیگر مواردیست که ریزش ابرو در آن رخ می‌دهد که این بیماری یک بیماری اتو ایمن بوده و گلبول‌های سفید بر این باورند که مو یک عنصر بیگانه ست و مو را از بین می‌برند و در نهایت ریزش مو در ابرو در این بیماری به شکل سکه‌ای است که در اینجا کاشت ابرو کارساز نبوده و ترمیم ابرو به روش HRT توصیه می‌شود.

مهمترین دلیل و علتی که اکثر متقاضیان کاشت ابرو آنرا اعلام می‌کنند انجام تتو و هاشور روی ابروهایشان بوده است که متاسفانه قابل پاک شدن و برگشت نمی‌باشد و تنها راه برای این نوع ابرو ها کاشت ابرو به روش FUE است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کاشت ابرو بهتر است با یک متخصص جراحی زیبایی و یا یکمتخصص کاشت مو خوب مشورت کنید.

زمان تعویض پوشک کودک : چیزهایی که برای اینکار لازم دارید

پوشک ( روی استفاده ۷۰-۹۰ تا در هفته برای شش هفته اول و سپس ۵۰ تا در هفته برنامه ریزی کنید )

دستمال مرطوب ( بدون الکل )

کرم یا روغن ضد سوزش

روغن برای استفاده در جای ختنه ( تا آلت کودک به پوشک نچسبند )

زیر انداز برای دراز کشیدن کودک حین تعویض پوشک

پوشش زیر انداز

سطل پوشک برای دور انداختن پوشک های استفاده شده

پوشاک نوزاد

شش تا زیر پوش که در پایین بسته شود یا در کنار گره بخورد که معمولا سرهمی نامیده می شود ( ۳ تا اندازه کودک سه ماهه  و ۳ تا اندازه کودک  شش ماهه )

۳ تا ۴ تا روپوش نوزادی با دکمه های الاستیک یا نوار. این ها تعویض پوشک را آسان می کند. تنها کاری که باید بکنید این است که روپوش را روی شکم بالا بزنید تا پوشک را عوض کنید و بعد وقتی که کارتان تمام شد آن را پایین بکشید. هیچ احتمال اشتباهی وجود ندارد به خصوص وقتی که ساعت ۳ صبح است این روپوش خیلی مناسب است.

شش عدد لباس خواب/ لباس کش(۳ تا اندازه نوزاد تا سه ماهه و ۳ تا مناسب شش ماهه) پوشاندن این لباس ها طی روز خوب است اما آیتم ضروری نیست. موقع خریدن اینها, اطمینان حاصل کنید که نوعی را خریداری کنید که از جلو بسته شود. پوشاندن و در آوردن این لباس ها آسان تر است.

۳ تا ۴ جفت جوراب با باند کشی در مچ

۳ تا ۴ تا پتو برای قرار دادن کودک در آن

۱ پتو برای پوشاندن کودک قندان شده در تخت

۱ ژاکت و کلاه

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد و سلامت کودک یک ماهه تا کودک یک ساله می توانید به وبسایت سلامت و بهداشت نسخه مراجعه کنید.