چه پزشکان و متخصصانی می‌توانند کمردرد شما را درمان کنند؟

هر کسی در طول عمر خود با مشکلات متنوع سلامتی روبرو خواهد شد. برای هر کدام از این مشکلات، پزشکان متخصصی وجود دارد که می توانید مشکل خاص خود را به او بسپارید تا به درمان شما کمک کند. یکی از مشکلاتی که مردم زیادی با آن دست به گریبان هستند کمر درد است. هر کسی دست کم یک بار در طول زندگی خود درد کمر را تجربه کرده است. اگر شما هم دچار کمردرد می شوید و یا برخی مواقع گرفتار این درد می شوید، حتما این مقاله را بخوانید

علل اصلی کمر درد شما چیست؟ 

بروز درد در قسمت پشت و مخصوصا در بخش پایینی آن (یعنی کمر)، می تواند دلایل و علل زیادی داشته باشد. اما مشاهدات حاکی از آن است که رایج ترین علل بروز این درد عبارتند از:

وارد شدن آسیب خفیف تا شدید به سیستم عضلانی یا تاندون ها

بروز مشکل و وارد شدن ضربه به رباط ها یا لیگامان های کمر

و یا بیرون زدن دیسک های بین مهره ای که در اصطلاح پزشکی به آن هرنی دیسکال گفته می شود.

متخصص کمردرد : برای کمر درد باید چه دکتری بریم؟

به طور معمول پس از هر مشکلی مربوط به سلامتی بدن، اولین کسی که به او مراجعه خواهید کرد پزشک عمومی خواهد بود. اگر مشکل کمر درد شما خفیف و جزئی باشد، پزشک عمومی می تواند مداخله کند و با تجویز دارو مشکل شما را برطرف کند

متخصص مغز و اعصاب

همانطور که از نام این متخصص بر می آید، او در تشخیص و درمان مشکلات مربوط به مغز و اعصاب مرکزی و محیطی تخصص دارد. از آنجایی که طناب نخاعی بخشی از سیستم عصبی است و در طول ستون فقرات قرار گرفته است. اگر مشکل شما مربوط به نخاع باشد باید به یک متخصص مغزو اعصاب خوب مراجعه کنید. اگر مشکل مربوط به نخاع باشد، علایم آن می تواند به صورت درد کمر و یا درد اندام تحتانی همراه باشد.

متخصص طب ورزش

ورزشکاران بیشتر با چنین متخصصانی آشنا هستند. چنانچه حین داشتن فعالیت فیزیکی و یا انجام تمرینات ورزشی دچار آسیب دیدگی شده اید و کمرتان درد می کند، حتما به یکی از این متخصصان مراجعه کنید.

متخصص روماتولوژی

یکی از تخصص های این پزشک، تشخیص و درمان مشکلات مربوط به مفاصل بدن است. ستون فقرات نیز از تعداد زیادی مهره استخوانی و مفاصل کوچک تشکیل شده است. بنابراین اگر مشکل کمردرد شما مربوط به مفاصل ستون فقرات باشد باید به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.

فیزیوتراپیست

در بسیاری از موارد ممکن است شما به تشخیص یک متخصص یا جراح ارتوپدی به یک فیزیوتراپ ارجاع داده شوید. فیزیوتراپیست به بازیابی عملکرد کمر شما و تسکین برخی از انواع درد ها کمک می‌ کند

انواع روش های کاشت ابرو

ریزش ابرو به دلایل متعددی میتواند اتفاق بیافتد . ممکن است به علت تغییرات هورمونی ، بروز عفونتی در بدن ، مشکلات پوستی و یا اختلال در سیستم ایمنی بدن ، آسیبهای جسمی ، تنش های عصبی و ضربه های روحی رخ دهد . در میان اختلالات غذایی و کمبود ویتامین ها هم نقش مهمی ایفا می کند .

اختلالات تیروئیدی هم سبب ریزش ابرو میشوند . غده تیروئید فرایند متابولیسم را کنترل می کند و پر کاری و کم کاری آن می تواند در چند پروسه طبیعی از جمله رشد مو اختلال ایجاد کند . افزایش سن میتواند علت دیگری برای ریزش ابرو قلمداد شود . استفاده از داروهای خاصی مثل داروهای شیمی درمانی هم میتواند سبب ریزش موقتی ابرو شود .

کاشت ابرو با روش SUT

در روش کاشت ابرو SUT هیچ نیازی به بیهوشی و تیغ جراحی نیست و در پایان هم هیچ اثری از اسکار یا بریدگی مشاهده  نمی شود . کار توسط ابزار اتوماتیک و تحت نظارت جراح با تجربه انجام میشود . در این روش موهای ابرو با تراکم و زیبایی خاصی رشد می کنند بر خلاف روشهای دیگر به جلسات مکرر نیازی ندارد . این روش در مقایسه با روشهای دیگر تراکم موی سه برابری را نشان میدهد . از مزایای دیگر آن طبیعی بودن خط رویش ابرواست . رشد کاملا بدون دردی است .

کاشت ابرو به روش FUT

در روش کاشت ابرو fut ، موهایی از قسمتهایی با تراکم بیشتر مثل پشت سر برداشته  میشود . اینکار به این منظور انجام میشود تا نتیجه ی کار به شکل مطلوبی محقق شود از انجاییکه ساختار چهره ی هر فرد منحصر به فرد است انتخاب متخصص با تجربه برای انجام این عمل بسیار مهم  است . در ابتدا بررسیهای اولیه روی موهای پشت سر صورت میگیرد و گرافتهای مورد نیاز برداشته  میشود . سابقه ی بیمار باید بررسی شود برای مثال از افراد سیگاری خواسته میشود مدتی سیگار مصرف نکنند .از انجاییکه چند دارو مثل اسپرین و یا داروی ضد التهابی باید تجویز شود واکنشهای آلرژیکی بیمار بررسی میشود .

کاشت ابرو به روش FUE

روش کاشت ابرو fue را میتوان برای تمام سنین استفاده کرد تا حدودی مشابه روش FUT است به این صورت که موهایی از قسمتهای پشت سر برداشته  میشود . معمولا بدون درد و اثر اسکار جراحی است . در این روش با استفاده از ابزار بسیار ظریفی فولیکولهای مو برداشته میشود تا ظاهر طبیعی آن بعد از کاشت حفظ شود  . یک متخصص کاشت مو خوب این کار را طی دو جلسه  انجام میدهد تا بهترین تراکم مو حاصل شود.

آموزش استفاده از دستشویی به نوزاد

آموزش استفاده از دستشویی به نوزاد چیست؟ 

آموزش استفاده از دستشویی به نوزاد ان، که “ارتباط تخلیه” یا “بهداشت طبیعی نوزاد” نیز نامیده می شود، عمل آشنا کردن کودکتان با توالت یا صندلی دستشویی در سن خیلی کم معمولا برای کودک چهار ماهه و یا کودک پنج ماهه است.

بعضی از والدین که اینکار را انجام می دهند، هرگاه ادرار یا مدفوعی را پیش بینی کنند، با دوان دوان رساندن کودکشان به نزدیک ترین حمام، کاملا از پوشک جلوگیری می کنند. بقیه دائم پوشک عوض می کنند. در این گونه موارد معمولا یک کودک هجده ماهه دانش اموخته شده است – که این، یعنی ا ومی داند چه موقع از توالت استفاده کند و با موفقیت خود را به آنجا برساند.

در مقابل، تحقیقات نشان می دهد کودک معمولی پسر، در ایالات متحده در ۳۹ هفتگی و دختر معمولی در ۳۵ هفتگی، می توانند به طرز قابل اعتمادی خشک بمانند و از حمام استفاده کنند.

با اینکه معنی آموزش دستشویی کردن به یک نوزاد کوچک برای بسیاری از والدین غیر عادی به نظر می رسد، مفهوم جدیدی نیست. پیش از سال ۱۹۵۰، بیشتر کودکان در امریکا در سن ۱۸ ماهگی آموزش دستشویی رفتن دیده بودند. و امروزه، بیشتر کودکانِ آفریقایی، آسیایی و اروپایی، قبل از تولدِ دو سالگی خود آموزش دیده اند.

پس چرا کودکان امریکایی و والدینشان، اینقدر به پوشک هایشان وابستگی دارند؟ بسیاری فکر می کنند، که بخشی از این موضوع، به اندازه اختراع پوشک های یکبار مصرف، به تغییر عقیده متخصصان درباره آموزش استفاده از دستشویی مربوط است.

در دهه ۱۹۵۰، متخصص کودک، بنجامین اسپاک و دیگر متخصصان توصیه رویکرد ساده تری برای آموزش توالت رفتن را آغاز کردند. پس از آن در دهه ۱۹۶۰، حتی متخصص کودک و کارشناس والدین، تی. بری برازلتون، راه حل ملایم تر و “کودک- محور”تری توصیه می کند: او والدین را تشویق می کند، به کودکانشان اجازه دهند، زمان ترک کردن پوشک را خودشان انتخاب کنند.

نظریه برازلتون، تقریبا همزمان با پوشک های یکبار مصرف، که برای کودکان راحتتر به نظر می رسیدند و سرو کار داشتن با آنها برای والدین راحتتر است، مشهور شد. با این پیش زمینه، بالا رفتن متوسط سن آموزش توالت رفتن،تعجب آور نیست.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد کودک یک ماهه تا کودک یک ساله می توانید به وبسایت بهداشت و سلامت  نسخه مراجعه کنید..

مدت زمان بازیابی مورد انتظار پس از عمل جراحی بای پس روده

بای پس روده یک عمل جراحی است که به منظور کاهش وزن دائمی در ۲ مرحله انجام می‌شود. این عمل در واقع ترکیبی از دو عمل لاغری دیگر است و به آن دئودنال سوئیچ نیز گفته میشود. دئودنال سوئیچ یکی از پیچیده‌ترین پروسه های جراحی-درمانی در پزشکی است که در آن هم حجم معده و هم جذب مواد غذایی کاهش میابد. این عمل جراحی در مقایسه با انواع دیگر جراحی‌های لاغری(عمل اسلیو معده و عمل ساسی معده و...) نیازمند مدت زمان بیشتری برای ریکاوری است. زمان این عمل جراحی لاغری می‌تواند بین ۳ تا ۴ ساعت باشد. و زمان بازیابی و طول دوره نقاهت جراحی بای پس روده نیز براساس سلامت کلی فرد و شرایط دیگر متفاوت است. علاوه بر این، هرچقدر عمل بیشتر طول بکشد ممکن است مدت زمان بازیابی نیز بیشتر شود.

دوره نقاهت جراحی بای پس روده دئودنال سوئیچ به سلامت کلی بیمار و پیچیدگی هایی بستگی دارد که ممکن است در طول دوره نقاهت توسط بیمار تجربه شود.

اگر عمل بای پس به صورت باز صورت گرفته باشد، طول مدت ریکاوری افزایش میابد و ۴ تا ۶ هفته برای بهبودی کامل نیاز است.

بیمارانی که در مدت زمان طولانی عمل شده اند معمولا بین ۳ تا ۴هفته میتوانند به زندگی عادی برگردند.

و بیمارانی که تحت عمل لاپاراسکوپی دئودنال سوئیچ را انجام داده اند طی فقط ۱ تا ۲ هفته میتوانند به بهبودی دست پیدا کنند

حتی بعد از مدت زمان های ذکر شده در بالا، بهبودی مداوم و طولانی مدت تنها زمانی بدست می آید که در سبک زندگی تغییراتی ایجاد کرده و پایبند رژیم غذایی سالم باشید.

نتایج

در حالی که نتایج نهایی در هر بیمار متفاوت است، میزان موفقیت کلی عمل جراحی دئودنال سوئیچ بسیار خوب است. براساس نتایج مطالعات اخیر، به طور متوسط، بیمارانی که از دستورالعمل‌های تعیین‌شده پیروی می‌کنند و نقش فعالی در بهبود خود دارند، در طول سال اول پس از عمل جراحی بای پس روده حدود ۶۰ درصد، و در طول سال دوم نیز نزدیک ۷۵ تا ۸۰ درصد از اضافه وزن خود را از دست می‌دهند.

برای کسب اطلاعات بیشتر بهتر است با یک متخصص جراحی لاغری مشورت کنید.

متخصص بیخوابی- چه پزشکانی می توانند بی خواب را درمان کنند؟

برخی از پزشکان می‌توانند در تشخیص و درمان بی خوابی به شما کمک کند. بسته به مدت زمان بروز و نشانه های بیخوابی شما، پزشک عمومی میتواند شما را به یک متخصص بیخوابی ارجاع دهد. به عنوان مثال، پزشک عمومی ممکن است شما را به یک متخصص مغز و اعصاب، روانشناس، روانپزشک یا متخصص طب جایگزین ارجاع دهد.

پزشک عمومی 

 افراد پس از اینکه متوجه علایم بی خوابی خود شوند، اغلب به یک پزشک عمومی یا پزشک خانواده مراجعه می‌کنند. این پزشکان ممکن است استراتژی های ساده ای برای کمک به بهبود خواب، به بیماران ارائه دهند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به بیمار توصیه کنند که در عادات روزانه یا شیوه زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند

متخصص اطفال

 اگر فکر می کنید فرزند شما بی خوابی دارد، با پزشک متخصص اطفال ملاقات کنید. متخصص اطفال میتواند در نقش یک متخصص خواب ظاهر شود و با ارزیابی های خود به مدیریت شرایط کودک بپردازد. پزشک متخصص اطفال پزشکی است که آموزش های بیشتری در زمینه درمان کودکان دیده است. آن ها می توانند به تشخیص و ارائه یک راه حل درمانی مناسب برای کودک کمک کنند.

متخصص پزشکی خواب یا طب خواب

 برد متخصصان پزشکی آمریکا (ABMS) گواهینامه های تخصصی در زمینه های مختلف، از جمله داروهای خواب، ارائه می دهد. بسیاری از انواع پزشکان، از جمله پزشکان مراقبت های اولیه، متخصص اطفال، و متخصصان مغز و اعصاب می توانند به عنوان متخصص خواب تأیید شوند. متخصصان پزشکی خواب در تشخیص و مدیریت شرایط مربوط به خواب، بسیار ماهر هستند. اگر پزشک عمومی شما در پزشکی خواب گواهینامه نداشته باشد، شما را به یک پزشک دیگر ارجاع می‌دهد.

متخصص مغز و اعصاب

 همچنین ممکن است شما به یک متخصص مغز و اعصاب خوب  ارجاع داده شوید. متخصص مغز و اعصاب یک دکتر است که آموزش های جامعی را در زمینه اختلالات سیستم عصبی دیده است. عدم تعادل در شرایط مغز شما، می تواند علائم منفی بسیاری از جمله بی خوابی ایجاد کند. متخصصین مغز و اعصاب همچنین سندرم پای بیقراری که علت شایع بی خوابی است را درمان می کنند.

انشناس یا روانپزشک

 روانشناسان و روانپزشکان می توانند به درمان برخی از انواع بی خوابی کمک کنند.  روانشناس یک متخصص روحی و روانی است که رفتار و فرآیندهای ذهنی را مطالعه کرده است. روانپزشک یک پزشک است که متخصص در تشخیص و درمان اختلالات روانی است. روانپزشک می تواند داروهایی تجویز کند، در حالی که یک روانشناس نمی تواند چنین کاری انجام دهد.