تشخیص تشخیص بیماری ام اس یا اسکلروز چندگانه (MS) می تواند برای پزشکان یک چالش باشد. هیچ آزمایش قطعی برای شناسایی افراد مبتلا وجود ندارد و بسیاری از بیماری ها هستند که دارای علائم مشابه با ام اس هستند.
اما یک متخصص مغز و اعصاب خوب که متخصص در درمان این بیماری است، باید قادر به بررسی احساس شما باشد و به شما کمک کند تا متوجه شوید آیا نشانه های شما به معنای ابتلا به MS و یا مشکل دیگری است.
تشخیص بیماری ام اس
آیا نیازی به سوراخ کردن کمر (Signal Tap) می باشد؟
زمانی که پزشکان این آزمایش را انجام می دهند، به دنبال بررسی دقیق مایع واقع در ستون فقرات شما به نام مایع مغزی نخاعی می باشد تا سطوح بالاتر پروتئین و دیگر مواد را که نشانه هایی از این بیماری هستند مورد بررسی قرار دهند این تست می تواند در تشخیص MS مفید باشد، اما اثبات مطلق این بیماری نمی باشد. در صورت نیاز به سورخ شدن کمر، پزشک به شما اطلاع خواهد داد.
سایر آزمایشات ام اس
تست های الکتریکی اعصاب، به نام پتانسیلهای برانگیخته می توانند به پزشکان در اثبات این موضوع کمک کنند آیا این بیماری بخش هایی از مغز که مربوط به دیدن، شنیدن، و احساس کردن هستند را تحت تاثیر قرار داده است. دکتر شما سیم هایی را بر روی پوست سر شما قرار می دهد تا پاسخ مغز شما را در حال دیدنِ یک الگو در صفحه نمایش، شنیدن یک سری از صداها، و یا دریافت پالس های الکتریکی در دست یا پای شما را مورد بررسی قرار دهد.
دکتر شما ممکن است با استفاده از آزمایش خون، احتمال ابتلا به سایر بیماری های مشابه با MS را رد کند. اگر چه غیر ممکن است این بیماری با یک آزمایش خون تشخیص داده شود.
نووانترون دارویی است که با سرکوب سیستم ایمنی بدن کار می کند تا حمله به غلاف میلین که اعصاب را احاطه کرده است، کاهش یابد. و می تواند افزایش ناتوانی را کاهش داده و میزان عود را در افراد مبتلا به ام اس عود کننده، عود کننده ی تصادعی و ثانویه ی پیش رونده کاهش دهد.
طبق آنچه که در MRI دیده می شود، نووانترون همچنین باعث کاهش تعداد ضایعات جدید در مغز می شود
قبل از درمان با نووانترون چه اتفاقی می افتد ؟
قبل از آغاز درمان با نووانترون، آزمایش های زیر انجام خواهند شد:
قبل از شروع نووانترون، اگر شما هر یک از بیماری های زیر را دارید، به دکتر خود بگویید:
متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد منافع بالقوه و خطرات ناشی از نووانترون با شما و خانواده شما صحبت می کند. در صورت وجود هر گونه نگرانی و یا سوال، آنها را با دکتر خود در میان بگذارید.
در طول درمان با Novantrone انتظار چه چیزی را داشته باشم؟
برای حدود دو ساعت دریافت نووانترون در مرکز درمانی برنامه ریزی کنید. در طول این زمان، دارو از طریق سرم تزریق می شود. لباس گرم و راحت بپوشید.
پرستار فشار خون، نبض، و وزن را قبل از درمان بررسی خواهد کرد و نتایج آزمایشات قبل از درمان شما را بررسی می کند.
برای اینکه سرگرم باشید، چیزی مانند یک کتاب همراه داشته باشید.
پس از تزریق نووانترون انتظار چه چیزی را داشته باشم؟
از آنجا که نووانترون سرکوبگر سیستم ایمنی بدن شماست (سیستم بدن برای مبارزه با بیماری)، خطر ابتلا به عفونت پس از درمان افزایش می یابد. اجتناب از تماس با افرادی که بیمار هستند، حائز اهمیت است. در حالی که تحت درمان با این دارو هستید، از واکسیناسیون با یک واکسن زنده جلوگیری کنید. نه شما و نه کسی از افراد خانواده نباید poliovaccine دهانی دریافت کنند.
پیشرفت بیماری اسکلروز متعدد از فردی به فرد دیگر متفاوت است و انواع مختلف ام اس بیماری به روش های مختلف پیشرفت می کنند. اسکن ها و سایر تست های اسکلروز چندگانه همیشه کل داستان را در مورد میزان ناتوانی در ام اس نمی گویند؛ علائم و نشانه ها و چگونگی عملکرد هر روز بدن – از دیدن تا تفکر و حرکت کردن – اندازه گیری های مهمی جهت دریافت چگونگی عملکرد سیستم عصبی مرکزی هستند.
پیشرفت ام اس: مقیاس وضعیت وسعت ناتوانی (EDSS)
این مقیاس که گاهی اوقات استفاده می شود مقیاس Kurtzke نام دارد که به نام متخصص مغز و اعصابی است که آن را ایجاد نمود. EDSS تمرکز عمده ای بر توانایی را رفتن درد. این اندازه گیری، حساسیت کمتری از انواع دیگر ناتوانی ها در اسکلروزیس چند گانه دارد. حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد تا یک امتیاز کسب شود. پس از آن چند دقیقه مورد نیاز است تا در مقیاس EDSS رتبه بندی انجام شود.
عملکرد سیستم رتبه بندی (FSS)
در یک مقیاس از ۰ تا ۶، FSS چگونگی کار سیستم عصبی مرکزی عمده را اندازه گیری می کند و یک نمره به ناتوانی شما می دهد. و اطلاعات در مورد راه رفتن و استفاده از دستگاه های کمکی ترکیب می شود. همچنین کارکردهای زیر را نیز در بر می گیرد:
سایر اندازه گیری های ناتوانی ام اس
سایر مقیاس ها برای اندازه گیری جنبه های خاص ناتوانی مانند:
آزمون های دیگری نیز ممکن است به اندازه گیری پیشرفت MS در آینده کمک کنند. همکاری نزدیک با یک متخصص مغز و اعصاب خوب می تواند در تعیین آزمون مناسب کمک کننده باشد
روماتولوژیست ها (متخصصین بیماری های خود ایمنی)
به طور معمول، لوپوس توسط متخصص روماتولوژی درمان می‌شود. روماتولوژیست ها در اصل یک متخصص داخلی یا متخصص اطفال هستند، که در تشخیص و درمان آرتروز و سایر بیماری های مفاصل، ماهیچه ها و استخوان ها، و نیز برخی بیماری های خودایمنی، از جمله لوپوس و آرتریت روماتوئید تخصص دارند.
تیم درمان سلامتی شما
ما قصد داریم برای شروع درباره روماتولوژیست صحبت کنیم که از نخستین کسانی است که میتواند به شما در درمان و مدیریت علایم این بیماری کمک کند. اما در اصل کسانی که به شما کمک میکنند تا سالم شوید و سلامتی خود در این وضعیت را حفظ کنید شامل یک تیم کامل از پزشکان و مشاغل مربوط به سلامت و درمان هستند
سایر پزشکانی که لوپوس را درمان میکنند
متخصص قلب
برای مدیریت و درمان مشکلات قلبی افراد مبتلا مانند میوکاردیت لوپوس و پرکاردیت لوپوس
پولمونولوژیست یا متخصص ریه
متخصص ریه برای برخی از مشکلاتی که برای ریه افراد مبتلا به لوپوس به وجود میاید به این افراد کمک می کند.
متخصص غدد درون ریز
برای مدیریت مسائل مربوط به تیروئید، عملکرد آدرنال یا سایر مسائل غدد درون ریزی که بیمار را درگیر خود میکند.
متخصص کلیه و مجاری ادراری
برای مدیریت مسائل مربوط به کلیه و عملکرد کلیه ها افراد مبتلا به لوپوس مانند نفریت لوپوس.
متخصص گوارش
برای مسائل مربوط به دستگاه گوارش
هماتولوژیست یا متخصص خون شناسی
برای مسائل مربوط به شمارش سلول های خونی و وضعیت بافت خون
ایمونولوژیست یا متخصص ایمنی شناسی
ایمونولوژیست های بالینی، پزشکانی هستند که به طور فزاینده ای در درمان لوپوس دخالت دارند.
متخصص مغز و اعصاب
یک متخصص مغز و اعصاب خوب ممکن است بخشی از تیم شما باشد تا بتواند در بروز علائم سیستم عصبی مربوط به لو پوس مداخله کند.
متخصص توانبخشی
طبق علائم خاص شما، ممکن است یک درمانگر توانبخش یا فیزیوتراپیست برای کاهش درد و سفتی مفاصل و عضلات به شما کمک کند. متخصصان فیزیوتراپی کسانی هستند که در توانبخشی و بازیابی فرم نرمال فیزیکی بدن تخصص دارند. آنها برای کمک به بهبود و افزایش هماهنگی فیزیکی بدن به موفقیت برنامه جامع توانبخشی تلاش میکنند. درمان‌های توانبخشی می‌توانند کیفیت زندگی افراد مبتلا به بیماری های مزمنی مانند لوپوس افزایش دهند.
پزشک عمومی
بعضی از افراد مبتلا به بیماری لوپوس علاوه بر یک متخصص لوپوس حرفه ای از کمک های یک پزشک عمومی طی پروسه درمان خود کمک میگیرند. پزشک مراقبت های اولیه با طیف وسیعی از مشاغل که به درمان بیماران کمک می کنند ارتباط دارد. به طور کلی، بسیار مهم است که حتما به دنبال یک پزشک مراقبت اولیه باشید.
وقتی که فردی می میرد، ممکن است مغز این زمان را بداند!!
محققین بر این باورند که بعد از ایست قلبی، مغز هم از فعالیت باز می ایستد. چگونه این اتفاق برای مغز می افتد؟
باید در نظر داشت که بسیاری از افرادی که احیا می شوند، و به زندگی بر می گردند، تجربیاتی را شرح می دهند که بعد از مرگ رخ داده است. اگر فرد دچار مرگ مغزی می شود، پس چگونه چنین چیزی امکان دارد؟
از سال ۱۹۶۰ زمانی که احیای قلبی ریوی انجام شد و پزشکان توانستند افرادی را که دچار ایست قلبی شده اند به زندگی برگردانند، بسیاری از آن ها در زمانی که بی هوش بودند و عدم هوشیاری داشتند، تجربیات غیر عادی داشتند.
وقتی که مغز می ایستد، جریان خون آن به سرعت متوقف می شود. بیماران دچار عدم هوشیاری می شوند و مغز آن ها فعالیتی نشان نمی دهد و از نظر بالینی، فرد مرده است.
ولی در زمان ارست قلبی، فرد نزدیک به مرگ نیست و از نظر بیولوژیکی از بین رفته است.
مطالعات قبلی راه حل هایی را نشان می دهد:
به نظر می رسد که توضیح این که بیماران در این مرحله تجربیات واضحی داشته باشند دشوار است، ولی محققین از این عقیده حمایت می کنند. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۴ توسط پارنیا و همکارانش ۱۰۱ نفر که پس از ارست قلبی احیا شدند بررسی شدند. ۹ نفر در مرحله ی NDE بودند، در حالی که ۲ نفر توانستند وقایع رخ داده در زمان احیای خود را شرح دهند. یکی از این دو نفر، درست وقایع رخ داده چند دقیقه بعد از ارست قلبی را به یاد آورد که نباید این چنین باشد.
نلسون کوین یک متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد NDE تحقیقاتی انجام داد. تحقیقات وی به این سمت رفت که مغز افرادی که NDE را تجربه می کنند، احتمال بیشتری دارد که با هوشیاری REM همراه باشد، مرحله ای از خواب که رویا دیده می شود.
نلسون از نوار مغز EEG استفاده کرد تا فعالیت مغز را کنترل کند، که این کار در زمان احیا دشوار بود.
محققین بیان کردند که در زمان احیا اگر EEG خط صاف باشد و موجی را نشان ندهد، ما نمی دانیم که تجربیات فرد که لازمه ی آن هوشیاری است چگونه رخ داده است. وقتی که نوار مغز منحنی ثبت نکند، فرد نباید NDE داشته باشد.