سن : کودک یک ماهه تا کودک یک ساله
آیا استرس والدین بر نوزاد اثر می گذارد؟ آیا تا به حال این جمله را شنیده اید که زمانی که مادر شاد نیست, هیچ کس شاد نیست. این عبارت جالبی است اما واقعی هم هست. نوزادان آینه احساسات والدین خود هستند.
کودک می بیند و انجام می دهد
استرس: خوب , بد و زشت
اگر شما نگران هستید که باید در فضای خاصی با کودک خود ارتباط برقرار کنید تا احساسات منفی را منتقل نکنید, نگران نباشید:
همه استرس ها مضر نیستند. سازمان بهداشت جهانی استرس به سه دسته تقسیم می کند:
استرس مثبت: چیزهایی که باعث اضطراب سطح پایین می شود مثل ملاقات با افراد جدید یا پیش بینی تزریق آمپول در مطب دکتر.
استرس قابل تحمل: رویدادهای شدیدتر اما قابل مدیریت مثل مرگ عضو خانواده یا از دست دادن شغل.
استرس سمی: تجربه هایی شدیدی که برای مدت طولانی ادامه پیدا می کند مثل سوء استفاده یا غفلت.
این دسته آخر دسته ای است که باید نگران او بود, مواجهه طولانی مدت با استرس سمی مادران می تواند باعث شود که کودک تمام مدت احساس استرس می کند.
اینکه چطور شما با استرس کودکتان کنار می آیید به رشد عواطف نوزاد شما کمک می کند. استرس کم به ما انگیزه, اشتیاق یا هدف می دهد و اگر شما پاسخ سالمی به استرس داشته باشد, نوزاد شما ممکن است آینه شما باشد.
استرس داشتن بیش از حد می تواند بر چگونگی مراقبت شما از کودک شما اثر بگذارد که بر رفاه والدین اثر می گذارد. والدین پر استرس کمتر به سرنخ های نوزادان خود پاسخگو هستند و اینکه مراقبت مناسب برای نوزادان پر استرس ضروری است.
نکاتی برای کنترل استرس شما
مشکل را بیان کنید. منبع استرس منفی شما ممکن است آشکار باشد- کشمکش های مالی یا مشکلات در محل کار برای مثال یا ممکن است آشکار نباشد. سعی کنید که مشخص کنید چه چیزی باعث این می شود تا بتوانید به دنبال آن بگردید و سعی کنید که از محرک های استرس اجتناب کنید.
تمرکزتان را روی خود قرار دهید. برای مراقبت از نوزاد، شما باید ابتدا از خود مراقبت کنید. خوب تغذیه کنید تا حدی که می توانید بخوابید (زمانی که نوزاد چرت می زند, چرت بزنید!) , مقدار زیادی آب بنوشید و ورزش کنید.
کمک بخواهید. اگر شما واقعا دچار استرس شده اید, برای حمایت به سراغ کسی که به او اعتماد دارید. شما می توانید همینطور با متخصص آموزش دیده مثل روانشناس تماس برقرار کنید تا به شما کمک کند که استرس تان را به شیوه ای سالم مدیریت کنید.
بیشتر بدانید :
سن : کودک یک ماهه تا کودک یک ساله
درمان خانگی به طور کلی همه آن چیزی است که مورد نیاز بسیاری از موارد (بیماری) کهیر ناشی از پوشک می باشد. هنگام برخورد با اولین نشانه این کهیر اقدامات زیر را در نظر بگیرید:
پوست را خشک نگه دارید و اطمینان حاصل کنید که پوست با ادرار و مدفوع تماس ندارد.
هر موقع که پوشک یا شورت بی اختیاری خیس یا آلوده می باشد را عوض کنید. پوشک یا شورت را در هر سه ساعت از طول روز چک کنید. ممکن است که نیاز داشته باشید تا پوشک یا شورت را در طول شب برای جلوگیری از یا رفع کهیرعوض کنید. غیرعادی نیست که پوشک
یا شورت را در هر ۲۴ ساعت ۸ بار تعویض کنید.
ناحیه پوشک را به آرامی با آب گرم و یک پارچه نرم بشویید. به خوبی آبکشی و به طور کامل خشک شود.
از هیچ گونه صابونی استفاده نکنید مگر اینکه ناحیه پوشک بسیار آلوده باشد. در صورت نیاز به صابون تنها از یک صابون ملایم استفاده کنید.
از “دستمال های مرطوب بچه” که دارای الکل یا پروپیلن گلیکول هستند برای تمیزکردن پوست به هنگام موجود بودن کهیر ناشی از پوشک استفاده نکنید. آنها ممکن است پوست را بسوزانند و باکتری را بر روی آن شیوع دهند.
ممکن است که شما در محیط گرم برای کاملاً خشک شدن ناحیه پوشک بزرگسالان از یک سشوار استفاده کنید. در نوزادان یا بچه های کوچک از سشوار استفاده نکنید.
تا جایی که امکان دارد دست از پوشک ها یا شورت های بی اختیاری بکشید.
پوست طبیعی و سالم نزدیک کهیر را با یک کرم مانند دزیتین، Diaparene، پماد A & D، یا زینک اکسید محافظت کنید. کرم را برای پوست تحلیل رفته به کار نبرید، چون این کار می تواند سرعت فرایند بهبود را کم کند.
اگر از یک محصول یکبار مصرف استفاده می کنید، ناحیه پلاستیکی را دور از بدن ببندید و پوشک را خیلی سفت و محکم نبندید. پوشک های حجیم یا چندلایه یا شورت های بی اختیاری را استفاده نکنید.
مایعات بیشتری به او بدهید تا ادرار کمتر غلیظ شود. آب قره قاط می تواند از سوی بزرگسالان و بچه های بالای ۱۲ ماه مصرف شود. سایر آب میوه ها را به مصرف نرسانید چراکه ممکن است ادرار را برای پوست ملتهب تر کنند.
اگر کهیر ناشی از پوشک پس از چند روز بهتر نشد، اقدامات زیر را مورد نظر قرار دهید.
اگر پوست بسیار زخم است، سه بار در روز به مدت ده دقیقه در وان حمام گرم غرق (خیس) شوید.
برای نوزادان و بچه های کم سن ۲ قاشق غذاخوری (۳۰ میلی لیتر) جوش شیرین به وان (حمام) کودک، یک تشت آب گرم یا به یک وان اضافه کنید. به یاد داشته باشید که نوزاد را تا زمان افتادن بندناف حمام نکنید و موقعی که کودک در حمام است هرگز او را تنها نگذارید.
بچه های بزرگتر یا بزرگسالان در یک وان حمام دارای چند اینچ آب گرم بنشینند یا یک وان حمام نشسته را بکار گیرند.
اگر از یک محصول پارچه ای استفاده می کنید، به یک محصول یکبار مصرف روی آورید. پارچه یا محصولات مورد استفاده برای تمیزکردن پوشک پارچه ای ممکن است موجب کهیر شوند.
اگر از پارچه استفاده می کنید و مایل نیستید که به یک محصول یکبار مصرف روی آورید، مواد شوینده را تغییر دهید.
پوشک یا شورت ها را در هنگام شستن دو بار آبکشی کنید.
بیشتر بدانید :
سن : کودک یک ماهه تا کودک یک ساله
اغلب برای پدر و مادرهای جدید دشوار است تا با دقت قضاوت کنند که آیا رفتار نوزاد تازه متولد شده در محدودۀ طبیعی است یا نه. به نظر می رسد حتی حرکات عادی نوزاد، حرکات، صداها و رفتارها برای پدر و مادر عجیب و غریب است. رفتارهای غیرطبیعی در نوزادان می تواند آسیب عصبی ، بیماری، بیماریهای ژنتیکی یا اختلالات از جمله فلج مغزی را نشان دهد. هر رفتاری که به نظر می رسد طبیعی نیست، از دکتر بخواهید که آن را ارزیابی کند.
گریه غیر معمول
برای پدر و مادر نوزاد حتی گریۀ نرمال کودک هم غیرطبیعی است. صدای گریۀ کودک اغلب رای پدر و مادرهای جدید مثل سوراخی ست که در سرشان فرو می رود. اما طبیعت گریه برای جلب توجه شما است. جیغ کشیدن، گریه با صدای بلند، گاهی اوقات ممکن است مشکل عصبی مانند افزایش فشار بر مغز، اختلالاتی مثل هیدروسفالی و یا عفونت هایی مثل مننژیت را نشان دهد. اگر نوع گریه های او غیرطبیعی است حتماً با پزشک مشورت کنید.
تغذیۀ غیرطبیعی
کودکان سالم با بازتاب هایی به دنیا می آیند که به آنها اجازه میدهد، نقس بکشند، بمکند، ببلعند، به طور همزمان. کودکی که نتواند این کار را انجام دهد تغذیۀ کافی که برای رشد مناسب است را نمی تواند ریافت کند. کودک سالم به راحتی سر پستان را پیدا میکند، محکم با لب هایش آن را می گیرد و میک می زند. کودک هر ۳ ساعت باید قادر باشد، غذا بخورد و قادر باشد هربار ۲۰ دقیقه میک بزند. بدون آنکه خسته شود.
تغییرات تنفسی
راه تنفس نوزاد همیشه مایۀ نگرانیست. کودک در زمان های مختلف تنفس منظم دارد. او از بزرگسالان سریعتر نفس می کشد که تا ۶۰ تنفس در دقیقه میرسد. اگر کودک هر تنفس ۱۰ ثانیه طول بکشد بیماری بدنام آپنه دارد. خُرخُر کردن، جیرجیر کردن و یا تنفس پر سر و صدا در نوزادان شایع است. با این حال، اگر تنفسش با روزهای قبل متفاوت شد به پزشک بگویید.
سرفه کردن و یا خُر خُر بعد هر تنفس اگر با سوزش بینی یا مکش در سینه همراه باشد غیرطبیعی است و نیاز به ارزیابی سریع پزشک دارد. عطسه و سکسکه بی ضرر است.
بیتر بدانید :
سن : کودک یک ساله تا کودک دو ساله
تربیت کودکان نوپا : محرومیت یا محدودیت ؟ ما نظر متخصصان تربیت کودک را در زمینه مزایا و معایب زمان های تنهایی جویا می‌شویم.
به گفته جنیفر شو ، متخصص اطفال در آتلانتا و ویراستار کتاب «کودک و سلامت او» و نویسنده کتاب های «جنگ های غذایی: برنده شدن در چالش های غذایی والدین با آگاهی، شوخ طبعی و یک شیشه کچاپ» و « به سوی خانه با نوزاد تازه متولد شده از بیمارستان: از تولد تا واقعیت» : « زمان تنهایی – خارج کردن کودک از محیطی که یک رفتار نادرست از او سر زده است اگر به شیوه صحیح مورد استفاده قرار گیرد، می تواند برای کودک موثر باشد. به ویژه در این سن، زمان تنهایی را نمی توان به عنوان تنبیه تلقی کرد. در واقع این یک زنگ تفریح برای فعالیت در حال انجام است، شانسی برای جلوگیری از آنچه که در درون کودک اتفاق می افتد.»
زمان های تنهایی: نه برای همه کودکان
برخی متخصصان بر این موضوع پافشاری می کنند که زمان تنهایی برای همه کارساز است. اما شو و پنتلی با این عقیده مخالفند: « برای برخی از کودکانی که از تنهایی متنفرند، این یک تنبیه بزرگ است، مخصوصا برای کودکان نوپا. با محدود کردن، آنها به حدی غمگین می شوند که علت این کار را فراموش می نمایند و این موجب بدتر شدن اوضاع می گردد.» در آغوش گرفتن چنین کودکانی و کمک به آرام شدن آنها بهترین راه است.
بیشتر بدانید: رشد کودک پانزده ماهه
بایدها و نبایدهای تربیت کودکان نوپا
در اینجا چند رهنمود برای شما آمده است:
کودک را از حالت نامناسب خارج کنید.
به او بگویید که مشکلتان با این رفتار چیست. از جملات ساده ای مثل ” زدن خوب نیست، زدن به او آسیب می رساند” استفاده کنید.
کودک را سرزنش نکنید.
او را در یک مکان آرام قرار دهید در صورت امکان، همیشه در یک مکان خاص. برای کودکان نوپا، می توان از حیاط خلوت یا سایر مکان های بسته استفاده کرد.
به مدت طولانی او را در آنجا نگذارید. قانون تجربی این است که برای هر سال از سن او یک دقیقه در نظر بگیرید (مثلا دو سال، دو دقیقه).
پس از زمان تنهایی با کودک بنشینید و او را در آغوش گرفته و جملاتی از این دست را بیان کنید: “ما دیگر کسی را نمی زنیم، درست است؟”
وقتی کودک خطایی را مرتکب شد، او را دعوا نکنید و فقط از وی بخواهید که درست انجام دادن آن کار را به شما نشان دهد.
تربیت کودک نوپای شما
کسی که اصطلاح “دوسالگی وحشتناک” را رواج داد، حتما هیچگاه با یک کودک بدخلق ۱8 ماهه برخورد نداشته است! بدخلقی های کودک چند ماه قبل از دو سالگی شروع می شوند و واقعا دیدنی هستند.
چنین مواردی برای شما و کودکتان بسیار پرتنش است. همچنین اگر در یک مکان عمومی باشید ، آشفتگی شما بیشتر خواهد شد.
هیچگاه برای تربیت کردن زود نیست. استراتژی خود را با توجه به سن کودکتان به کار بگیرید و در این سن، تربیت به معنای پرت کردن حواس کودک و هدایت کردن او به سمت کار دیگری است.
صبور و ثابت قدم باشید.
منبع :www.noskhe.com
سن : بدر تولد تا زمانی که کودک یک ساله می شود
کولیک چیست؟
تمام کودکان گریه می کنند اما گاهی کودک برای ساعت ها در یک بار گریه خواهد کرد و هر کاری که شما بکنید آرام نمی شود. این نوع شدید گریه کردن در کودک بین سه هفتگی و سه ماهگی کولیک نام دارد. اگرچه این برای والدین و مراقب ناراحت کننده است ولی کولیک برای بعضی نوزادان طبیعی است.
دکتر ها معمولا کولیک را زمانی که کودک سالم بیش از زمانی که انتظار می رود گریه می کنند تشخیص می دهند : بیش از ۳ ساعت در روز برای بیش از سه روز در هفته، حداقل سه هفته پشت سر هم. کولیک معمولا بدتر زمانی که تقریبا کودک دو ماهه میشود اوج می گیرد و به خودی خود بین ۸ تا ۱۵ هفته برطرف می شود.
متداول است که شما احساس ترس , ناراحتی یا ناامیدی کنید زمانی که شما نمی توانید کودک خود را ساکت کنید. اما به خاطر داشته باشید که کولیک طبیعی است و موقتی. کودک شما بهبود خواهد یافت.
علائم کدامند؟
بیشتر نوزادان زمانی که در بغل هستند, غذا می خورند و به آنها توجه می شود کمتر گریه می کنند. این چیزها ممکن است برای نوزادانی که کولیک دارند موثر نباشد. زمانی که آنها گریه می کنند, ممکن است دست های خود را مشت کنند و شکم و پاهای خود را سفت کنند. بعضی کودکان پشت خود را خم می کنند در حالیکه دیگران پاهایشان را به شکم خود می کشند.
استفراغ, اسهال, تب یا خون یا موکوس در مدفوع علامت کولیک نیست. اگر کودک شما هر کدام از این علائم را داشته باشد, او باید توسط دکتر ارزیابی شود.
چطور کولیک تشخیص داده می شود؟
اگر شما درباره گریه کودک نگران هستید, به دکتر خود مراجعه کنید یا درباره آن در چک آپ روتین بعدی کودک خود صحبت کنید. برای مطمئن شدن از اینکه گریه کردن کولیک است, دکتر شما ممکن است ارزیابی فیزیکی انجام دهد و درباره سلامت گذشته کودک شما, تکنیک های آرام کننده ای که امتحان کرده اید و اینکه آیا شما علامت دیگری را متوجه شده اید یا خیر سوال کند. شما ممکن است همینطور درباره اینکه چطور گریه کردن بر شما اثر می گذارد از شما سوال می شود و خواسته می شود که نشان دهید چطور کودک را شیر می دهید و کمک می کنید که آروغ بزند. دکتر شما ممکن است پیشنهاد کند که شما توجه کنید چه موقع و هر چند وقت یک بار کودک شما گریه می کند.
بیتر بدانیم :