انگشتان پای به داخل جمع شده نوزاد
سن : کودک یک ماهه تا کودک یک ساله
انگشتان پای کودک من به داخل خم شده اند. آیا باید نگران این مسئله باشم؟
خوب است که “انگشتان پای به داخل جمع شده” را به پزشک فرزندتان بگویید، اما احتمالا دلیلی برای نگرانی نیست. این در کودکان بسیار معمول است که پا کفتری ( که انگشتانِ داخل نیز نامیده می شود) باشند.
چه چیزی باعث می شود یک کودک پا کفتری شود؟
انگشتانِ روبه داخل، معمولا وقتی یک پا، ساق پا، یا ران به داخل می پیچد، و باعث می شود انگشتان هم به داخل خم شود. با اینکه پاهای رو به داخل می تواند ژنتیکی باشد، اغلب تورفتگی، وقتی پاها یا ساق پاهای کودک برای جا گرفتن در فضای محدود رحم خم می شوند، اتفاق می افتد.
وقتی کودکتان روی پشتش خوابیده است، به پاهایش نگاهی بیاندازید. اگر قسمت فوقانی (از قسمت میانی پا تا انگشتان)، به داخل خم می شود و لبه بیرونی مثل نیمه ماه هلالی می شود، پس انگشت های رو به داخل کودکتان، احتمالا به خاطر پاهای منحنی اش به وجود آمده است.
پزشکان این را عضلات کف پا می نامند، و این قسمت می تواند نرم و انعطاف پذیر یا سخت تر و محکم تر باشد. این حالت معمولا قبل از اینکه یک کودک شش ماهه شود، خود به خود بهتر می شود.
اگر پای کودکتان منحنی نیست، اما ساق پایش (یا درشت نی) به داخل می پیچد، این اختلال، چرخش درشت نی نام دارد. ساق پا باید بعد از تولد خودش واتابیده شود. وقتی درشت نی بلندتر می شود، معمولا به بیرون می چرخد و به درستی صاف می شود.
والدین معمولا پیچش درشت نی را تقریبا زمانی که یک کودک شروع به راه رفتن می کند، متوجه می شوند، و قبل از اینکه یک کودک به مدرسه برود، خود به خود درست می شود.
سومین علت رایج پاهای رو به داخل، یک استخوان بالایی (یا استخوان ران) است، که پیچش استخوان ران نام دارد. این وضعیت اغلب تا وقتی یک کودک پیش دبستانی شود، مشهود نیست، و معمولا وقتی که او بین ۶ و ۸ سال دارد، بهتر می شود.
آیا پاهای رو به داخل نیاز به درمان دارد؟
احتمالا خیر. پزشکان قالب گرفتن، مهاربندها، کفش های مخصوص و حتی جراحی را توصیه می کنند، اما در بسیاری موارد، پاهای رو به داخل بدون هیچ درمانی خودش اصلاح می شود. در واقع، اکنون متخصصان اشاره می کنند که معالجه، می تواند توانایی کودک برای بازی را محدود کند و در بعضی موارد، حتی مشکلات فیزیکی دیگری را بوجود آورد.
اگر به هر حال درباره پاهای رو به داخل کودکتان نگران هستید، با پزشکش صحبت کنید. او به شما خواهد گفت که آیا این چیزی هست که محتمل باشد خودش رفع شود. اگر او فکر می کند مسئله به قدری جدی ست که نیاز به بررسی تخصصی دارد- یا اینکه کودکتان ممکن است وضعیت جدی تری داشته باشد- او ممکن است شما را به یک متخصص ارتوپد معرفی کند.
بیشتر بخوانید :
