ذات الریه نوزادی – راهنمای والدین
سن : کودک یک ماهه تا کودک دو ساله
چه چیزی ذات الریه نوزادی را ایجاد کرده است؟
در اکثر موارد باکتری وارد ریه ها می شود و باعث ایجاد عفونت شده است. این حالت می تواند تنها منطقه عفونت باشد یا ذات الریه ممکن است زمانی که عفونت کلی در جریان خون هم وجود دارد، دیده شود.
باکتری می تواند از راه جفت، در طی روند زایمان یا بعد از زایمان وارد ریه های نوزاد شود. به ندرت ذات الریه می تواند با ویروس یا عامل های عفونی دیگری مثل کلامیدیا، که یک عفونت انتقالی جنسی است ایجاد شود.
ذات الریه نوزادی چقدر خطرناک است و چه مشکلاتی ممکن است اتفاق بیفتد؟
تمام عفونت ها در نوزادان می تواند جدی و به صورت بالقوه تهدید کننده زندگی باشد. بسته به شدت ذات الریه، کودک ممکن است تنفس سریع با نیاز به اکسیژن اضافی داشته باشد یا ممکن است نیاز به حمایت تنفسی و سطوح بالای اکسیژن اضافی داشته باشد.
درمان پیشنهادی ذات الریه نوزادی چیست؟
مثل تمام عفونت های باکتریایی، آنتی بیوتیک باید به محض این که عفونت مورد شک قرار می گیرد شروع شود. آنتی بیوتیک ها نهایتا عفونت را درمان خواهند کرد. از آنجایی که ذات الریه می تواند باعث شود که ریه به صورت نرمال عمل نکند، کودک ممکن است نیاز به اکسیژن اضافی یا حمایت با مجرای تنفسی و ماشین تنفس داشته باشد. طول درمان آنتی بیوتیکی در بیمارستان حداقل هفت روز است و ممکن است بیشتر باشد.
چه اثرات جانبی بالقوه ای می تواند از درمان حاصل شود؟
بیشتر آنتی بیوتیک ها اثرات جانبی کمی دارند یا اصلا اثری ندارند. بعضی آنتی بیوتیک ها ممکن است نیاز به تعیین سطوح خونی داشته باشند تا مشخص شود که آن ها در چه رنجی برای درمان عفونت هستند اما اثر جانبی ایجاد نمی کنند.
چقدر طول می کشد که کودک من بهبود پیدا کند زمانی که علائم شروع می شود؟
عموما نوزاد بیست و چهار ساعت تا چهل و هشت ساعت بعد از دادن آنتی بیوتیک ها بهتر خواهد شد.
چه تست های تشخیصی اضافی باید انجام شود؟
عکس برداری از قفسه سینه، شمارش سلول خونی و کشت خون روی کودکان با ذات الریه مشکوک انجام می شود. تست های خونی که می تواند انجام شود اندازه گیری التهاب، پروتئین واکنشی c و گاز خونی هستند که تعیین می کند که ریه ها چقدر عملکرد دارد. اگر لوله تنفسی لازم باشد، نمونه ترشحات از راه هوایی ممکن است فرستاده شود تا تعیین شود آیا باکتری وجود دارد یا خیر.
بعد از این که مسئله حل شد، آیا کودک من بیشتر احتمال ابتلا به عفونت های مجرای تنفسی را خواهد داشت؟
خیر
آیا باید با متخصص نوزادان یا متخصص ریه مشورت کنیم؟
اگر کودک نیاز به اکسیژن یا حمایت تنفسی اضافی داشته باشد، لازم است تا با متخصص نوزادان مشورت شود. بعضی کودکان که موارد بسیار خفیف یا مشکوک به ذات الریه را دارند ممکن است در محل بستری نوزادان تحت مراقبت پزشک کودکان باقی بمانند.
چه نوع پیگیری برای شما در آینده لازم خواهد بود؟
برای موارد خفیف تا متوسط ذات الریه، پیگیری روتین توسط متخصص کودکان تنها مسئله ضروری است.
بیشتر بخوانید :
