آیا قصد انجام جراحی لاغری دارید؟ یا درباره رژیم غذایی بعد از عمل لاغری کنجکاو هستید و میخواهید بدانید بیماران پس از این عمل های چه چیزهایی میتوانند بخورند؟ فرقی نمیکند که خودتان قصد انجام عمل داشته باشید و یا اینکه یکی از عزیزانتان به تازگی این عمل را انجام داده است، در هر صورت شما جای درستی آمده اید. در این مقاله به طور کامل با کلیت و فرمت رژیم غذایی بعد ازجراحی لاغری آشنا خواهید شد.
نوع رژیم غذایی بعد از عمل لاغری تحت تاثیر چه عواملی است؟
هرچند که همه عمل های لاغری یک هدف را دنبال میکنند اما تفاوت هایی با هم دارند. به همین خاطر نوع تغذیه بعد از این عمل ها، با هم تفاوت هایی دارد. برای مثال رژیم غذایی بعد از عمل اسلیو معده تفاوت هایی جزئی با نوع رژیم غذایی بای پس معده دارد. اما به این نکته هم توج کنید که شباهتهای این رژیم ها بیشتر از تفاوت های آن ها است و همگی آن ها در یک فرمت خاص که در این مقاله بحث شده میگنجند.
بلافاصله بعد از عمل لاغری
انتظار میرود که شما حدود یک هفته بعد از عمل لاغری به یک رژی غذایی شامل مایعات شفاف پایبند باشید. این رژیم میتواند شامل موارد زیر باشد:
برای کسب اطلاعات بیشتر بهتر است با یک متخصص تغذیه و یا یک متخصص جراحی لاغریمشورت کنید.
این اختلال چه نوع بیماری است؟
اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS بیماری است که سلول های عصبی خاصی در مغز و طناب نخاعی به آرامی از بین می روند. این اعصاب نورون های حرکتی نام دارند و عضلات را کنترل می کنند که اجازه می دهد بخش هایی از بدن حرکت کند. این بیماری، لو گهریگ هم نام دارد.
افرادی که مبتلا به این بیماری شده باشند، به تدریج ناتوان می شوند. سرعت پیشرفت این بیماری در هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. برخی افراد برای سال ها با این بیماری زندگی می کنند. ولی به مرور زمان، مبتلایان به این بیماری دچار اختلالاتی می شوند شامل دشواری در راه رفتن، صحبت کردن، غذا خوردن و بلع و تنفس. این مشکلات می تواند باعث آسیب، بیماری و در نهایت مرگ شود. در بیشتر موارد، بیمار در مدت ۳ الی ۵ سال پس از شروع علائم فوت می کند، اگر چه ممکن است برخی افراد چندین سال و حتی دهه زندگی کنند.
علائم این بیماری چیست؟
اولین علامت این بیماری اغلب به صورت ضعف در یک پا، یک دست، صورت و یا زبان است. این ضعف به آهستگی به هر دو بازو و هر دو پا پخش می شود. علت بروز آن از بین رفتن آهسته ی نورون های حرکتی است، و ارسال پیام های عصبی به ماهیچه ها متوقف می شود. در نتیجه جابجایی ماهیچه ها مختل می شود. به مرور زمان ماهیچه ها ضعیف تر و کوچک تر می شوند.
به مرور زمان این بیماری ممکن است باعث بروز موارد زیر شود:
این بیماری بی حسی، گزگز و کاهش حس نمی دهد.
تشخیص بیماری ALS
گفتن ابتلا به این بیماری برای پزشک دشوار است. تا وقتی که علائم بدتر شوند و یا پزشک تست های بیشتری انجام نداده باشد، ممکن است تشخیص این بیماری دشوار باشد. برای تشخیص، پزشک معاینات بالینی انجام می دهد و سابقه ی طبی قبلی بیمار را بررسی می کند.
وجود ضعف عضلانی، خستگی و سفتی الزاما به معنی ابتلا به این بیماری نیست. ممکن است این علائم مربوط به بیماری دیگری باشد. ولی در صورت داشتن این علائم بیمار باید به پزشک اطلاع دهد.
تست هایی که برای تائید تشخیص این بیماری و یا بررسی سایر علل مربوط به این علائم انجام می شود، عبارتند از:
برای تائید تشخیص باید بیمار توسط متخصص مغز و اعصاب خوب معاینه شود.
از مهمترین مواردی که برای کاشت ابرو باید به آن دقت کنید دکتر کاشت ابرو و یا مرکز و کلینیکی است که در آن کاشت ابرو را انجام می‌دهید. اولین قدم در این موضوع سابقه کاری آن مرکز است که ترجیحا سابقه کار بالای ۱۰ سال داشته باشد دلیل آن این است که داشتن سابقه کاری بیشتر باعث تجربه کاری بیشتر و در نهایت کیفیت مطلوب کار میشود نکته بعدی که در این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است به روز بودن و همگام‌سازی اطلاعات و علم پزشکی با سطح دنیا است .
در این بخش روشی که آن مرکز برای کاشت ابرو استفاده می‌کند اهمیت دارد که این روش بهترین و جدیدترین روش کاشت ابرو در دنیا باشد در نهایت میزان رضایت فرد از اولین لحظه حضور او تا زمانی که موهای کاشته شده آن رویش پیدا کند و به حالت مطلوب برسد اهمیت دارد که این میزان رضایت از نحوه برخورد گرفته تا در اختیار گذاشتن امکانات و رفاه حال عمومی را شامل میشود.
مراکز معتبر و باسابقه از بهترین و مجرب ترین پزشکان برای جلب رضایت مراجعه کنندگان خود استفاده می کنند. میزان تخصص پزشک در نتایج کاشت ابرو تاثیر قابل توجهی را دارد به همین دلیل برای این کار باید به یک متخصص کاشت مو خوب مراجعه کنید در غیر اینصورت به نتایج دلخواه دست پیدا نخواهید کرد.مراجعه به متخصصان بی تجربه باعث میشود که ظاهر ابروها غیر طبیعی به نظر برسد و علاوه بر این عوارض مختلفی را تجربه کنید.
نظرات در مورد کاشت ابرو
بسیار طبیعی است نظرات درباره کاشت ابرو متفاوت بوده و قبل از انجام کاشت ابروی طبیعی باید نظرات درباره کاشت ابرو را جویا شد .ممکن است برخی از کاشت ابرو خود راضی باشند و از اینکه ابرو های آن ها از حالت طاسی قبل از کاشت و یا کم پشتی آن ها در قبل درآمده است خرسند باشند اما برخی دیگر به دلایل مختلفی از کاشت ابرو خود ناراضی باشند به همین دلیل برای آگاهی از دلایل رضایت و یا عدم رضایت کسانی که عمل کاشت ابرو را انجام داده اند بعضی از کلینیک ها و مراکز کاشت ابرو نظرات درباره کاشت ابرو را به شکل کلیپ های مصاحبه ای جمع آوری کرده اند که سایر متقاضیان کاشت ابرو بتوانید آن ها را مشاهده فرمایند و در مورد تصمیمی که گرفته اند بتوانند انتخاب درست و آگاهانه ای داشته باشند.
معمولا هر کودک هفت ماهه و یا کودک ده ماهه چهار دست و پا رفتن را یاد می گیرد. کودک شما همچنین، ممکن است در این زمان، روش حرکت دیگری را انتخاب کند- مثل این طرف و آن طرف کردن باسن (سر خوردن به اطراف بر روی باسن، با استفاده از یک دست در پشت و یک پا در جلو، برای به جلو راندن خود)، خزیدن روی شکم یا غلتیدن از این طرف به آن طرف اتاق.
نباید در مورد سبکش نگران باشید، بدون توجه به این که او چگونه انجامش می دهد، مهم این است که در حال متحرک و پویا شدن است. بعضی کودکان سینه خیز نمی روند و مستقیما به سوی بالا کشیدن خود، ایستادن، آرام راه رفتن(راه رفتن به کمک مبلمان) و راه رفتن، می روند.
چهار دست و پا رفتن چگونه اتفاق می افتد؟
کودک شما احتمالا در فاصله کوتاهی بعد از اینکه قادر به نشستن بدون کمک می شود (تقریبا در زمانی که کودک هشت ماهه است)، شروع به سینه خیز رفتن می کند. پس از این نقطه، می تواند سرش را برای نگاه کردن به اطراف بالا نگه دارد و دست، پا و ماهیچه های پشتش، برای جلوگیری از زمین خوردنش، به هنگام بلند شدن روی دست ها و زانوهایش، به اندازه کافی قوی هستند.
در طول یک یا دو ماه، کودک شما به تدریج حرکت با اطمینان کامل از حالت نشسته به چهار دست و پا را یاد می گیرد و خیلی زود خواهد فهمید که وقتی دست و پاهاش صاف هستند و بدنش با زمین در حالت موازی است، می تواند به عقب و جلو حرکت کند.
زمانی بین ۹ یا ۱۰ ماهگی، متوجه می شود که فشار وارد کردن با زانوهایش، به او نیروی بالا برنده ایی که برای حرکت نیاز دارد را می دهد. وقتی که او مهارت پیدا می کند، خواهد آموخت که چگونه از حالت سینه خیز به حالت نشسته برگردد.
او همچنین در تکنیک پیشرفته ایی که متخصص کودکان، ویلیام سیرز آن را “سینه خیز رفتن تقاطعی” می نامد، که در آن، زمانی که او به جلو حرکت می کند، به جای استفاده از دست و پای یک طرف بدن، یک دست و پای مقابلش، باهم حرکت می کنند؛ استاد می شود. پس از آن، تمرین کردن او را بی نقص می کند. زمانی که او یک ساله است، منتظر باشید که یک سینه خیز روِ واقعا توانا شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد کودک یک ماهه تا کودک یک ساله می توانید به وبسایت سلامت و بهداشت نسخه مراجعه کنید.
مهمترین اقدام کاندید جراحی لاغری، بالا بردن آمادگی جسمانی قبل و بعد از جراحی لاغری است که موجب شرایط بهتر قلب و عروق و کاهش احتمال بروز عوارض می شود.
قبل از جراحی لاغری
کاهش وزن را هدف اولیه برنامه ورزشی تان قرار دهید. چربی های اضافی بدن می توانند جراحی لاغری (عمل اسلیو معده، عمل ساسی معده و...) را چالش برانگیز تر کنند. در واقع اکثر جراحان معتقدند که بیمار باید قبل از جراحی مقداری از وزن خود را کم کند.
انجام تمرینات هوازی برای بهبود سلامت قلب، کاهش وزن و کمک به کاهش چربی های اضافی قبل از جراحی لاغری.
پس از جراحی لاغری
در صورتی که به هر دلیلی دچار عوارض و مشکلات فیزیکی پس از جراحی لاغری شُدید، بهمتخصص جراحی لاغری خود مراجعه کرده و به دستورات وی درباره تغییر در برنامه ورزشی عمل کنید. تا ۴ هفته پس از جراحی لاغری، روی ورزش های کششی، تنفس عمیق و بازگشت به فعالیت های طبیعی و روزانه خود تمرکز نمایید.
در صورتی که جراحی از نوع لاپاراسکوپی باشد می توانید تمرینات ورزشی را با توجه به آستانه درد خود، از دو هفته پس از جراحی آغاز کنید. البته بهتر است قبل از شروع هر تمرینی، با جراح خود مشورت کنید. اگر جراحی لاغری از نوع عمل باز بوده باشد، بهبودی تان ممکن است چند هفته بیشتر طول بکشد. موارد زیر راهکار هایی برای بیماران عمل باز می باشد:
طی ۶ هفته اول از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید و با در نظر گرفتن آستانه دردتان ورزش کنید.
از ۸ تا ۱۲ هفته پس از جراحی از انجام ورزش های شکمی بپرهیزید (به زخم ها فرصت دهید تا بهبود یابند). پرهیز از انجام این چنین تمریناتی، احتمال ابتلا به فتق های شکمی را کاهش می دهد.
مقدار کالری دریافتی را کاهش دهید. هفته ها و حتی ماه های اولیه پس از جراحی لاغری، بیماران باید روزانه کمتر از ۵۰۰ کالری مصرف کند. (جراح برنامه غذایی و دستورالعمل های دقیقی به بیمار می دهد). کاهش قابل توجه کالری دریافتی می تواند موجب خستگی مفرط بیمار شود به همین دلیل بهتر است از انجام ورزش های شدید خودداری شود. با کاهش وزن و افزایش آمادگی جسمانی، می توانید کالری دریافتی را کمی افزایش داده و شدت تمرین هایتان را بالا ببرید. به این منظور بهتر است از دستورالعمل های پزشک خود پیروی کنید.